بررسی ترکیب شیمیائی اسانس اندام های رویشی و زایشی و خاصیت ضدمیکروبی اسانس و عصاره دو گونه از جنس مریم گلی (salvia l.) منطقه کاشان

سابقه و هدف: گونه های مختلف جنس مریم گلی در طب سنتی و نوین به عنوان ضدعفونی کننده و تنظیم کننده قند مورد استفاده قرار می گیرند. هدف از این تحقیق، بررسی ترکیب شیمیائی اسانس مریم گلی کبیر و مریم گلی اصفهانی و ارزیابی ویژگی های ضدمیکروبی آنها می باشد.مواد و روش ها: گونه های یاد شده، از ارتفاعات کوهستانی کاشان، جمع آوری و خشک شدند.اسانس گیری به روش استخراج و تقطیر با بخار هم زمان با حلال آلی انجام شد. اجزای اسانس با استفاده از دستگاه های کروماتوگرافی گازی (gc) و کروماتوگرافی گازی متصل به طیف سنج جرمی(gc/ms)، به روش مقایسه ای (match index) آنالیز و شناسائی شدند. فعالیت ضدمیکروبی گیاهان در شرایط برون تنی بر روی 10 سویه میکروبی به دو روش دیسک دیفیوژن و میکرودایلوشن مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج: 29 ترکیب در اسانس برگ ها و 12 ترکیب در اسانس گل های مریم گلی کبیر شناسائی شد. 26 ترکیب در اسانس برگ ها و 31 ترکیب در اسانس گل های مریم گلی اصفهانی شناسائی شدند. اسانس گل های مریم گلی کبیر دارای بیشترین حساسیت بر علیه رشد باکتری proteus vulgaris نشان داد. هم چنین، کمترین غلظت اسانس گل های مریم گلی اصفهانی، بیشترین تاثیر بر مهار مخمر candida albicans داشت. مقاوم ترین میکروب ها در برابر اسانس و عصاره برگ ها و گل های دو گونه، قارچ a. niger بود. مقاومت باکتری s. aureus در برابر تاثیر اسانس و عصاره برگ ها و گل های مریم گلی کبیر و اسانس برگ ها و گل های مریم گلی اصفهانی بالا بود، ولی نسبت به عصاره گل ها و برگ های مریم گلی اصفهانی، حساسیت نشان داد.نتیجه گیری: با توجه به اثرات ضدمیکروبی نسبتا بالای عصاره دو گونه، می توان از مواد موثره گل های این گیاهان به عنوان آنتی باکتریال استفاده نمود.